به گزارش آی فیلم 2، «دارا حیایی» بازیگر سینما و تلویزیون ایران ، در پیوند با فعالیتش در عرصه بازیگری گفت: اولین بار در سن هفت سالگی سریال «مسافر پر دردسر» را بازی کردم و حتی در یک برنامه کودک حضور افتخاری داشتم تا اینکه آقای نعمت الله برای فلم سینمایی «شعله ور» من را انتخاب کردند و من هم در این فلم بازی کردم.
وی ادامه داد: بعد از فلم «شعله‌ور» پیشنهاد کاری داشتم، اما حس کردم آمادگی ندارم چراکه وقتی «شعله‌ور» را کار کردم در خودم ضعف‌هایی دیدم و کلاس بازیگری رفتم. سعی کردم این ضعف‌ها را برطرف کنم، همین کلاس‌ها تأثیر مثبت داشت و نگاه من را تغییر داد و موجب شد تا پیشرفت خوبی داشته باشم.
حیایی پیرامون سریال «از سرنوشت» که اکنون در حال نشر از تلویزیون ایران است ، عنوان کرد: سریال «از سرنوشت» واقعاً از سرنوشتی است برای خودش؛ چرا که با خواندن فیلمنامه, کرکتر هاشم را خیلی دوست داشتم، حتی زمانی که ۱۸ سالگی آن را بازی می‌کردم. در خانه با حال و هوای هاشم زندگی می‌کردم، مادرم می‌گفت مگر پنج سال پیش است، دیگر بزرگ شدی، اما من حدود ۸ ماه با ۱۸ سالگی هاشم زندگی می‌کردم.
وی افزود: در فصل دوم سادگی هاشم را دوست داشتم و در فصل سوم شما با اتفاقات متفاوت در زندگی هاشم روبه رو خواهید شد. با هر دو کارگردان تجربه‌های خوبی داشتم و از آن‌ها یاد گرفتم حتی در کنار بازیگران مقابل هم یاد گرفتم.
حیایی با اشاره به استفاده از نام پدر برای حضور در عرصه هنر گفت: انسان‌های باهوشی هستیم. کدام تهیه کننده برای پروژه‌ای که میلیاردها تومان هزینه می‌کند؛ یک نفر را با واسطه برای بازی انتخاب کند، این ریسک باورپذیر نیست که هزینه پروژه خود را صرف کسی کند که چیزی نمی‌داند. من از تجربیات پدرم استفاده می‌کنم و بیشتر می‌خواهم در حوزه بازیگری به من کمک کند، اما از موقعیت پدرم سوء استفاده نمی‌کنم. با شروع نشر فصل دوم از تلویزیون باهم صحبت کردیم، نقش را دوست داشت.
«دارا حیایی» پیرامون شباهت لحن صحبت کردنش با پدر توضیح داد: برخی صفات خدادادی است و شاید شیوه صحبت کردن من شبیه پدرم باشد، اما یک جنس نیست؛ حتی در «شعله ور» هم این مشکل را داشتیم؛ در سکانس‌های دو نفره مشخص نبود چه کسی صحبت می‌کند به خاطر همین من تُن صدایم را تغییر می‌دادم. ما دقت کردیم خیلی به هم نزدیک است، اما یک جنس نیست.
حیایی پیرامون فعالیت در سینما و تلویزیون به باشگاه خبرنگاران جوان گفت: کار در سینما با تلویزیون بسیار متفاوت است و در سریال سازی زمان بیشتری را کنار هم هستیم و مثل یک خانواده می‌شویم، هر کدام تجربه خاص خودش را دارد. با حضور در کلاس بازیگری نگاه من به بازیگری تغییر کرد و همین باعث پیشرفت من شده است تنها چیزی که نباید فراموش کنید این است که چرا شروع کردید و هر موقع که از کاری پشیمان می‌شوید یک لحظه فکر کنید، چرا شروع کردید.
ح ح
