فاطمه معتمدآریا
معتمدآریا، فاطمه (زادهی 7 آبان 1340، تهران)
فاطمه معتمدآریا با نام اصلی سیمین معتمدآریا، دانشآموختهی بازیگری از دانشسرای هنر است. وی در سال 1352 با شرکت در کلاسهای آموزشی کانون پرورشفکری کودکان و نوجوانان، فعالیت در نمایشهای عروسکی را آغاز نمود. او در کنار عروسکگردانی، به بازیگری پرداخت و در مجموعههای تلویزیونی مختلفی به عنوان بازیگر و عروسکگردان حضور یافت.
معتمدآریا عروسکگردانی در تلویزیون را با مجموعهی «مدرسهی موشها» (1360) آغاز کرد و در آثار دیگری چون «شهر موشها» (1364)، «خونهی مادربزرگه» (1366) و «خالهقورباغه» (1377) به فعالیت پرداخت.
معتمدآریا در سال 1364 با ایفای نقش در فیلم «جدال»، قدم به عرصهی سینما گذاشت. او در فیلمهایی چون «ناصرالدینشاه آکتور سینما» (1370)، «عینکدودی» (1379)، «زیر درخت هلو» (1384)، «تقاطع» (1384)، «خواب لیلا» (1385)، «صد سال به این سالها» (1386)، «خواب زمستانی» (1386)، «قصهها» (1390)، «بهمن» (1392) و «یحیی سکوت نکرد» (1393) و در مجموعههای «گل پامچال» (1370)، «آرایشگاه زیبا» (1372)، «زیر تیغ» (1385) و «آشپزباشی» (1388) به نقشآفرینی پرداختهاست.
از جمله افتخارات این هنرمند میتوان به دریافت تندیس بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلمهای «هنرپیشه» (1371) و «همسر» (1372)، دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل زن برای فیلمهای «برهوت» (1367) و «مسافران» (1370) و نامزدی دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلمهای «ریحانه» (1368)، «روسری آبی» (1373)، «زندگی» (1374) و «گیلانه» (1383) و «اینجا بدون من» (1389) از جشنوارهی فیلم فجر اشاره کرد.
معتمدآریا در کنار ایرج طهماسب و حمید جبلی در فیلمهایی چون «کلاهقرمزی و پسرخاله» (1373)، «یکی بود یکی نبود» (1378)، «دختر شیرینیفروش» (1380) و «کلاهقرمزی و سروناز» (1381) توانست بازیهای خوبی از خود نشان دهد.
وی همچنین جایزهی «هانگلوا» از جشنوارهی فیلم ونسن، جایزهی بهترین بازیگر زن از جشنوارهی فیلم مونترال، تندیس زرین بهترین بازیگر نقش اول زن از جشن خانهی سینما و برندهی جایزهی سی سال فعالیت در سینما از جشن منتقدین ونویسندگان ایران را در کارنامهی هنریاش دارد.