نشرات زنده
فارسی English عربي
151
-
الف
+

با هم بشنویم؛ آهنگ زیبای «اگر راستش را بپرسی» با صدای «امیرجان صبوری»

«اگر راستش بپرسی» با صدای گرم «امیرجان صبوری» روایتگر غم‌ها و دردهای مردم افغانستان است.​

به گزارش آی فیلم 2، «امیرجان صبوری»، آوازخوان و آهنگساز برجسته افغانستان، با آهنگ تازه‌ای به نام رسمی «قیامت» که به «اگر راستش بپرسی» هم مشهور شده، بار دیگر به دنیای موسیقی بازگشته است. این قطعه، همچون آثار پیشین او، با زبان ساده و دلنشین، به بیان دردها و رنج‌های مردم افغانستان می‌پردازد و با صدای گرم و پر احساس صبوری، دل‌های شنوندگان را می‌نوازد.​

صبوری در سال ۱۳۴۴ خورشیدی در ادرسکن ولایت هرات چشم به جهان گشود و از شانزده‌سالگی به هنر آوازخوانی روی آورد. نخستین حضور رسمی او در جشنواره آهنگ‌های ملی و محلی کابل با اجرای آهنگ «دختر هری» بود که با استقبال فراوانی مواجه شد و مقام دوم را کسب کرد. این آهنگ بعدها در رادیو افغانستان ضبط شد.​

در سال ۱۳۶۰، صبوری ارکستر موسیقی «گل سرخ» را تأسیس کرد که هنرمندانی چون «فرید رستگار»، «حفیظ وصال»، «عبدالاحد سحر»، «محمود کامن»، «کبیر متین» و «شریف ساحل» در آن حضور داشتند. او همچنین برای هنرمندانی چون «تواب آرش»، «داوود سرخوش»، «مهدی افشار»، «ماهر طارق» و «حفیظ وصال» آهنگ‌سازی کرده است.​

پس از وقفه‌ای طولانی در فعالیت‌های هنری، صبوری در سال ۲۰۰۵ با آلبومی به نام «زندگی همین است» به صحنه هنری بازگشت. این آلبوم شامل قطعاتی است که به موضوعاتی چون عشق، غربت و زندگی می‌پردازد. از جمله آهنگ‌های برجسته این آلبوم می‌توان به «زندگی همین است»، «شب یلدا»، «کوه به کوه نمی‌رسد»، «نقل و صندلی»، «اول عشق»، «خیلی بی‌وفا بود»، «هوای یار»، «آستین کهنه»، «برگردم به هرات» و «شهر خالی» اشاره کرد.​

سبک هنری صبوری با استفاده از زبان ساده و عامه‌فهم، به دل مخاطب می‌نشیند. موضوعاتی چون غربت، عشق، فراق و زندگی روزمره در آثار او به‌وفور دیده می‌شود. یکی از آثار برجسته او آهنگ «جدایی» است که با صدای دلنشین و اشعار عمیق، احساسات مخاطبان را برمی‌انگیزد. این آهنگ به موضوع فراق و دلتنگی پرداخته و مورد توجه بسیاری از علاقه‌مندان موسیقی افغانستان قرار گرفته است.​

در سال‌های اخیر، صبوری با آهنگ‌هایی چون «شهر خالی» و «برگردم به هرات» بار دیگر توانست توجه مخاطبان را جلب کند. آهنگ «شهر خالی» با اشعاری چون «شهر خالی، جاده خالی، کوچه خالی، خانه خالی!» و «وای از دنیا که یار از یار می‌ترسد!» به‌خوبی احساسات غربت و تنهایی را به تصویر می‌کشد. همچنین، آهنگ «برگردم به هرات» با اشعاری چون «دلم میشه که برگردم به هرات، کنار رود ادرسکن بخوانم» حس دلتنگی برای وطن را به‌خوبی منتقل می‌کند.​

صبوری در حال حاضر در تاشکند، پایتخت ازبکستان، زندگی می‌کند و همچنان به فعالیت‌های هنری خود ادامه می‌دهد. او با بیش از یک صد و پنجاه پارچه آهنگ در رادیو تلویزیون کشور، سهم بسزایی در موسیقی افغانستان داشته است.​

آهنگ «قیامت» نیز در ادامه این مسیر هنری، با صدای گرم و پر احساس صبوری، دل‌های شنوندگان را می‌نوازد و بار دیگر یادآور می‌شود که موسیقی می‌تواند زبان مشترک دردها و امیدهای یک ملت باشد.​ این آهنگ با نام «اگر راستش بپرسی» هم شناخته می شود. 

برای شنیدن این آهنگ تازه و تأثیرگذار، می‌توانید به بالای همین صفحه مراجعه کرده و «قیامت» را با صدای «امیرجان صبوری» بشنوید.​

نظر شما
ارسال نظر