به گزارش آی فیلم2، نوروز از مقد‌س‌ترین اعیاد «قرقیزستان» است كه مردم آئین‌های آن را با شكوه تمام برگزار می‌كنند، به گونه ای كه هیچ یک از مراسم ملی و مذهبی آنان جلوه و جلال نوروز را ندارد.
نوروز در قرقیزستان تنها یک روز است این روز كه نزد شهروندان آن «ناوروز» خوانده می شود و تاجیک های قرقیزی نیز آنرا همان «نوروز» می نامند، به عنوان یک روز ملی و مقدس در بیست و یكم ماه مارچ اول تا دوم حمل(فروردین) جشن گرفته می‌شود.
این روز گاهی در اول حمل(فروردین) و گاهی در دومین روز آن جشن گرفته می شود و این امر بستگی دارد به اینكه اسفند ماه سال قبل بر اساس سال كبیسه، 29 روزه و یا 30 روزه باشد.
قرقیزها همواره این روز را به عنوان روز برابری شب با روز، سرآغاز فصل بهار میشمارند و امروزه نیز آنرا به عنوان جشن سنتی نماد وحدت و انسجام ملی به شمار می‌آورند.
«قرقیزستان» مانند دیگر كشورهای آسیای مركزی از زمان‌های دور نوروز را با شكوه خاص جشن می‌گرفتند، اما تا قبل از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی (سابق) كه قرقیزستان نیز یكی از جمهوری های آن بود، این مراسم یا مخفیانه برگزار می شد و یا به دست فراموشی سپرده شده بود، اما پس از فروپاشی شوروی، این روز، حیات دوباره یافت و هر ساله باشكوهتر از سال قبل برگزار می‌شود.
با این وجود، اقوام مختلف این كشور نوروز را به شكل‌ها و در ابعاد متفاوت جشن می‌گیرند و بیشتر آنها نوروز را بدرقه فصل زمستان و پیشواز فصل بهار می‌دانند.
جشن نوروز در حال حاضر برای مردم این كشور عامل پاكسازی روح و روان با طبیعت، عامل تحكیم مهر و مروت، دوستی، همبستگی، برادری میان مردم، ترویج آسایش و اتحاد میان اقوام مختلف، حفظ ثروت‌های طبیعی و دعوت به ترویج آن و پاكسازی اماكن عمومی است.
البته در آستانه نوروز، مردم این كشور به كارهای خیرخواهانه نظیر كمک به نیازمندان، عیادت از بیماران و دید و بازدید از کلانترها نیز مبادرت می ورزند.
آنها در همین ایام، خانه‌های خود را تمیز می‌كنند، بدهی‌های خود را پرداخت و با كسی كه در نزاع بودند، آشتی می‌كنند؛ زیرا به عقیده بزرگان این ملت، زمانی كه نوروز به خانه‌های آنها وارد می‌شود، تمام بیماری‌ها و نارسایی‌ها و خرابی‌ها نیز باید از خانه برود.
مردم قرقیز در روز ۲۱ مارچ داخل خانه را با بخور كاج خوشبو می‌كنند و میز عید را با ۷ نوع غذا تزئین می‌كنند كه نشانه بركت محصولات آن سال است.
در شب قبل از جشن نوروز مردم این كشور به نشان فراوانی شیر، برداشت محصولات و باران، تمام ظروف را با شیر، گندم و آب چشمه لبریز می‌كنند.
آنها معتقدند كه در این روز همه اعضای خانواده در یک خانه باید جمع باشند و بعد از برگزاری جشن گرد هم بیایند، برخی نیز معتقدند كه در این روز نباید آتش خانه را خاموش كرد؛ چرا كه با خاموش كردن آن طول زندگی خود را نیز كوتاه می‌كنند.
همچنین به اعتقاد مردم این كشور ورود میهمان مرد به خانواده همیشه خوش یمن است.
همین مردم در عین حال اعتقاد دارند كه روز اول سال نو، وضعیت همه آن سال را نشان می‌دهد، یعنی اگر این روز آفتابی و خوب باشد، آن سال پر از محصولات و پرثمر بوده و تحولات مثبتی در آن رخ خواهد داد و در صورت سرد بودن هوا باید برای سالی سخت و سنگین آماده بود.
خانواده‌های قرقیزی از نخستین ساعات صبح روز عید نوروز از خانه‌هایشان بیرون می‌آیند و در میدان‌های بزرگ شهر جمع می‌شوند تا این روز را با شكوه هرچه بیشتر پاس بدارند.
كمیت و كیفیت برگزاری جشن های نوروزی در شهرها را دولت تدارک می‌بیند و در روستاها نیز کلانتر ها و ریش سفیدان در برگزاری آن دخالت دارند.
تمام جمعیت در نیمه روز، برای شركت در جشن اصلی و عمومی این روز در میدان های بزرگ شهرها و روستاها و یا پارک ها جمع می‌شوند.
در این میدان‌ها، بازارهای موقتی ایجاد می‌شوند كه در آن انواع اجناس، خوردنی، پوشیدنی‌ها و اسباب‌بازی‌ها عرضه می‌شوند.
مثلا این مراسم در «بیشكک»، پایتخت جمهوری «قرقیزستان» در میدان «آلا- تا» میدان اصلی شهر و برابر ساختمان مجمع خلق های قرقیزستان و با حضور خیل عظیم شهروندان این شهر و میهمانان داخلی و خارجی با هنرنمایی هنرمندان در حوزه های مختلف هنری از جمله با راه اندازی نمایش تاریخی و كنسرت برگزار می شود.
هنرپیشگان با سرودها و نواها و آهنگ‌های دلنشین فرا رسیدن بهار، احیای طبیعت، پاكی و پاكیزگی دل‌های انسان و آغاز كشت و كار بهاری را وصف و ترنم می‌كنند.
در این مراسم در كنار برگزاری بازی های سنتی، مهمانان با «سومالاك» (سمنک) غذا ملی و سنتی كه مخصوص نوروز است و با شیرینی های ویژه این روز، پذیرایی می شوند.
در این روز پختن غذاهای معروف قرقیزی مثل «بش بارماق»، «مانته برسك» و «كاتما»مرسوم است كه به صورت رایگان بین حاضران در این جشن پخش می‌شود.
از قدیم رسم بود كه مردم این كشور در ساعت مخصوص در این روز گاو نر را ذبح می‌كردند و از گوشت آن غذایی با نام «ناروز كیژی» یا «چان كیژی» تهیه می‌كردند.
بیشتر بخوانید:
نوروز در قرقیزستان / از جشن و غذاهای سنتی تا مسابقه ازدواج
با «تاش راباط» از مشهورترین بناهای کشور قرقیزستان آشنا شوید
گذری بر آثار «آکتان آریم کوبات» کارگردان مشهور قرقیزستان
م ا
