به گزارش آی فیلم2، «مصطفی زمانی»بازیگر با استعداد تلویزیون و سینمای ایران در تاریخ 30 جوزا(خرداد) سال 1361 چشم به جهان گشود.
زمانی فرزند سوم خانواده است؛ 3 برادر و یک خواهر دارد. او گواهینامه فراغت خود را در رشته «مدیریت تکنالوژی» از دانشگاه آزاد تهران کسب کرد.
«مصطفی زمانی» با ایفای نقش کرکتر «یوزارسیف» در سریال یوسف پیامبر به شهرت رسید و بعد از این سریال در فلم ها و سریال های متفاوتی حضور یافت، به بهانه نشر سریال یوسف پیامبر از شبکه آی فیلم2، مصاحبه اختصاصی شبکه آی فیلم با آقای زمانی را در ادامه می خوانید:
برای نقش آفرینی در سریال «یوسف پیامبر» از بين چند بازیگر انتخاب شديد؟
مصطفی زمانی:
اطلاع داشتم برای کرکتر يوسف تست می گيرند. يكی از دوستانم عكس مرا به آقای سلحشور نشان داده بود و با پيشنهاد او 7 ثور(ارديبهشت) 83 اولين تست را دادم و 3 روز بعد دو تا از سكانس های سريال را از من تست گرفتند كه بعدها فهميدم سخت ترين سكانس ها بوده است.
پس ازيك ماه، تست گريم دادم بعد با من قرارداد بستند با اين شرط كه اگر بازیگر بهتری پيدا شد، با نظر كارگردان من كنار بروم. تا آنجا كه اطلاع دارم از حدود 3 هزار نفر تست گرفتند و در نهایت انتخاب شدم.
از تاريخ بستن قرارداد تا شروع فلمبرداری شرايط بسيار سختی داشتم. برخی عوامل اصلی كار سعی در انتخاب يكی از بازيگران حرفوی داشتند. حتی مدتی دنبال يك بازيگر خارجی بودند، با حمايت های آقای سلحشور بازيگر ثابت اين نقش شدم.
از نظرخودتان هم بهترين گزينه بوديد؟
مصطفی زمانی:
من حس می كنم اين نقش نياز به كسی دارد كه بدون توجه به کمره و عوامل پشت صحنه حرف بزند، آنهايی كه حرفوی هستند ناخودآگاه مجبورند به اين چيزها توجه كنند. صحنه هايی بود كه احساس می كردم فقط بايد با دلم حرف بزنم. در بسیاری از سکانس ها، اصلا به کرکتر فكر نمی كردم. او را بازی نمی كردم و خودم بودم.
فكر می كنيد چهره تان چه ويژگی خاصی برای ايفای اين نقش داشته است؟
مصطفی زمانی:
ماجرای يوسف يك ماجرای باطنی است. زيبايی ظاهری با توجه به زاويه ديد مردم تغيير پيدا می كند. پس مطلق بودن را بايد در اين زمينه كنار گذاشت. و ديگر اين كه بعضی چهره‌ها هستند كه بدون داشتن زيبايی ظاهری صميميت دارند و آدمها با آنها احساس نزديكی می كند و اين به انسانيت آدم ها برمي گردد.
فكر می كنم كارگردان بيشتر دنبال همين بوده است كه از اين نظر تا حدودی به خودم مطمئن هستم، البته بازیگرهای ديگری هم بودند كه چهره های بسيار زيبايی داشتند اما آن انرژی درونی را كه كارگردان دنبالش بود نداشتند و گرنه من خودم را از نظر زيبايی درحد آدم های معمولی می بينم.
آیا كارگردان در تمام جزئيات شما را راهنمايی می کرد يا ايده های خودتان را هم به كار می گرفتید؟
مصطفی زمانی:
آقاي سلحشور معتقد بودند كار بايد بر اساس ديد كارگردان پيش برود نه بازيگر، گاهی لازم است به خاطر ساير بازيگران سطح بازی ها يكدست شود. اما بسياری از بازيگران راضی به اين كار نمی شوند.
بازيگرانی كه در اين سريال حضور داشتند اغلب به اين ويژگی آنها توجه شده بود. نقش من نيز به خاطر اين كه الگوی خاصی برای ارائه آن وجود نداشت و من فقط بايد نقش كسی را بازی می کردم كه در بالاترين مراتب انسانيت قراردارد، از جهاتی حائز اهميت بود. به همين خاطر در مورد اين نقش همواره سعی می کردم از نظرات كارگردان استفاده کنم. اما اين طور هم نيست كه ايده های ما را ناديده بگيرند.
با اشاره ای كه به نقش يوسف به خاطر نداشتن الگوی خاص كرديد، به نظر می رسد ترسيم پر قدرت اين نقش كار ساده ای نبوده است؟
مصطفی زمانی:
نقش يوسف را واقعا باید يك آدم درد كشيده بازی می کرد. من به جرات می توانم بگويم در صحنه های محبس، 70 فی صد خودم را بازی كردم. يا در سكانسی كه با يعقوب پيامبر حرف می زنم، پدرم را مقابل خودم می بينم و اين به خاطر وابستگی شديدی است كه به پدر و مادرم دارم.
چند بار فيلمنامه را خواندید؟
مصطفی زمانی:
حدود 13 بار.
در اين زمينه مطالعه دينی هم داشتيد؟
مصطفی زمانی:
مطالعه دينی زيادی نداشتم، اما كتابهای مختلفی خواندم ازجمله خود قرآن.
پيش از آغاز فلمبرداری چقدر تمرين داشتيد؟
مصطفی زمانی:
در مدت 6 ماه قبل از فلمبرداری، دو استاد بازيگری و يك مربی سواركاری به صورت خصوصی داشتم. آقای داوود دانشور يكی از استادان بازيگری ام بود كه من آشنايی با تئوری سينما را مديون او هستم. شمشيربازی را هم با خود كارگردان تمرين كرديم.
اولين سکانسی كه بازی كرديد كدام سکانس بود؟
مصطفی زمانی:
اولين صحنه داخل محبس بود كه خبری برای من می آورند مبنی بر اين كه زليخا دستور داده شما را شكنجه كنند. اين اولين پلانی بود كه بازی كردم.
آيا پيش آمده بود كه بعضی سکانس ها را دوباره تكرار كنید؟
مصطفی زمانی:
بله، خيلی وقت ها.
در اين مواقع آقای سلحشور مخالفتی نمی کرد؟
مصطفی زمانی:
نه مخالفتی نمی كرد.
بازيگر نقش كودكی يوسف هم با شما نسبت فاميلی دارد. او چگونه انتخاب شد؟
مصطفی زمانی:
بله، پسرعمه من است. پس از حدود 2 سال همديگر را در يك مراسم ديديم و من حس كردم آن معصوميتی كه اينها دنبالش هستند در چهره او هست. همان جا چند تا ديالوگ به او دادم كه خيلی خوب جواب داد. به اين ترتيب او را معرفی كردم و با تستی كه از او گرفتند، برای این نقش انتخاب شد.
آيا هرگز در ذهنتان به بازيگری فكر كرده بوديد؟
مصطفی زمانی:
براي من هيچ چيز رويايی نيست. همه آرزوهای دنيا را دست يافتنی می بينم. فكرمی كنم درمورد نقش يوسف و انتخاب من براي اين نقش هم سرنوشت و خواست خدا بوده است. گاهی بايد هدف را رها كرد. بايد بدون وابستگی به هدف تلاش كرد ومن در زندگی بسیار تلاش كردم.
فامیل تان راجع به اين نقش و به طور كلی بازيگری شما چه نظری دارند؟
مصطفی زمانی:
آنها همواره تاثير بسيار زيادی در زندگی من داشته اند. هميشه خانواده برای من اصل بوده است و برای آنها همواره احترام و اهميت زيادی قائل بوده ام. در عوض پدر و مادرم نيز به من اعتماد كامل دارند و هرگز در هيچ كاری مخالفتی از خود نشان نداده اند.
داستان يوسف پیامبر بدون شك زيباترين قصه و به گفته قرآن احسن القصص به شمار می رود كه محور اصلی آن بر مبنای عشق زمينی و فرا زمينی است. می‌خواهم نظر شما را درمورد عشق بپرسم؟
مصطفی زمانی:
من فكر می كنم كل جهان هستی بر اين مبنا قرار دارد كه عاشق باشی. تنها عاشق بودن براي خداوند مهم است. من معمولا چيزی را در ماوراء جستجو نمی‌كنم، همه چيز را اطراف خودم پيدا مي كنم. مثلاً در عشق به پدر و مادرم. گاهی در برخی پلان های حسی كه نياز به تمركز دارد به مادرم زنگ می زدم، همین که صدايش را می شنیدم ديگر همه چيز برای من آسان می شد.
زيرا آنقدر او را دوست دارم و آنقدر سادگی در عشق پدر و مادرم نسبت به خودم احساس می كنم كه از هر دلواپسی و اضطراب در اين جامعه رها می شوم، حتی در دیالوگ هایی كه در محبس داشتم هيچ وقت نگذاشتم برای من اشك بگذارند. چرا كه آن جمله ها از عمق وجود من بر می خواست كه به عقيده من اين نهايت عشق است.
