رهنما، بهاره (زاده‌ی 10 آذر 1352، اراک)

بهاره رهنما دارای مدرک کارشناسی حقوق قضایی، کارشناسی ادبیات فارسی و کارشناسی‌ ارشد ادبیات نمایشی است. همسر او پیمان قاسم‌خانی نویسنده‌ی سینما و تلویزیون است.

رهنما دوره‌های بازیگری و فیلمنامه‌نویسی را در مرکز اسلامی آموزش فیلمسازی گذراند و در سال 1370 با ایفای نقش در فیلم «افعی» به سینما راه یافت. او به عنوان روزنامه‌نگار نیز سابقه‌ی فعالیت دارد و علاوه بر بازی در تئاتر، تلویزیون و سینما، به داستان‌نویسی نیز مشغول است.

وی به عنوان یکی از اعضای گروه نویسندگان سریال‌های «شب‌های برره» (1384)، «باغ مظفر» (1385) و «شمس‌العماره» (1388) حضور داشته و تاکنون مجموعه داستان‌های «چهار چهارشنبه و یک کلاه‌گیس» (1388) و «مالیخولیای محبوب من» (1392) را به چاپ رسانده است. او همچنین یادداشت‌هایی را که ظرف مدت هفت سال در وبلاگ شخصی‌اش نوشته‌بود، در کتابی تحت عنوان «ماه هفت شب» (1389) منتشر ساخته است.

رهنما در فیلم‌هایی چون «بچه‌های بد» (1379)، «دایره‌ زنگی» (1386)، «سن‌پترزبورگ» (1388)، «پوپک و مش ماشاءالله» (1388)، «ورود آقایان ممنوع» (1389)، «زن‌ها شگفت‌انگیزند» (1389)، «زنان ونوسی، مردان مریخی» (1389)، «خنده در باران» (1390) و «طبقه حساس» (1392) و مجموعه‌هایی نظیر «داستان یک شهر» (1379)، «من یک مستأجرم» (1382)، «مرد هزار چهره» (1386)، «مأمور بدرقه» (1387)، «خداحافظ بچه» (1391)، «پژمان» (1392) و «خوب، بد، زشت» (1393) به نقش‌آفرینی پرداخته‌ است.