به گزارش آی فیلم 2، «گلرخسار صفی اوا»، شاعر تاجیکستانی، در سی و پنجمین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران 1403، از تجریبات و علاقه مندی ملت تاجیکستان به ادبیات و اشعار ایرانی سخت گفت.
«گلرخسار صفی اوا» تاکنون هفده بار در نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران حضور داشته و در بسیاری از دوره‌های آن کتاب‌هایش در دوره های مختلف به نمایش گذاشته شده است از آن جمله، کتاب «گل خنجری» سال گذشته در سی و چهارمین نمایشگاه این نمایشگاه رونمایی شد.
این شاعر فاخر تاجیکی ضمن بیان اینکه در نمایشگاه های کتاب زیادی در دنیا حضور داشته، بیان داشت: من در بسیاری از نمایشگاه‌های بین‌المللی دنیا از جمله مسکو، فرانکفورت و... شرکت کرده‌ام، اما به نظرم هیچ نمایشگاهی مانند نمایشگاه کتاب تهران نیست. در هیچ جای دنیا نمونه آن را ندیده‌ام. در نمایشگاه کتاب تهران، خوانندگان و نویسندگان کنار هم جمع می‌شوند و کتاب‌های خوبی هم انتخاب می‌کنند. هم‌چنین برگزاری محافل شاعرانه و ادیبانه از دیگر نکات مثبت این نمایشگاه است.
شاعر شهیر تاجیکستانی در پاسخ به اینکه «کدام کتاب فارسی میان مردم تاجیکستان بیشترین طرفدار را دارد؟ اظهار داشت: ایران در تاجیکستان بسیار شناخته شده است. آنقدری که ایران در تاجیکستان شناخته شده، تاجیکستان در ایران شناخته شده نیست. البته طبیعی است چون ایران یک مملکت بزرگ است که ریشه و مادر ماست. ما تمام وجوه ایران را از خودمان می‌دانیم. اما جوانان اهل کتاب و ادب تاجیک شعر را بیشتر دوست دارند و هرکس شاعر خودش را انتخاب می‌کند.
وی ادامه داد: با وجود اینکه بیش از هفتاد سال است که به خط سیریلیک می‌نویسیم و می‌خوانیم، در تمام تاجیکستان، باغ، مجسمه و تندیس‌هایی به نام شعرای ایرانی از جمله رودکی، فردوسی، مولانا و... داریم. حتی پیکر کورش کبیر هم به تازگی در باغی نصب شده است. هرچیزی که به ریشه آریایی برمی‌گردد، در تاجیکستان با آن پیوند داریم و طرفدار دارد. من نمی‌توانم از نویسنده و شاعر خاصی نام ببرم. فقط می‌توانم از سلیقه خودم صحبت کنم. با این وجود وقتی یک تاجیک در نمایشگاه کتاب تهران حضور پیدا می‌کند، به اینکه از این ریشه و مادر است افتخار می‌کند.
این شاعر تاجیکستانی در پاسخ به این سوال که «مردم و جوانان تاجیکستان نسبت به ادبیات ایران چه حس و نظری دارند؟ بیان داشت: ما خیلی به ادبیات ایران علاقه‌مند هستیم. اساتید ما در دانشگاه‌ها، مدارس و مکتب‌ها از بزرگان ادبیات فارسی صحبت می‌کنند. اگر شما به یکی از روستاهای تاجیکستان بروید می‌بینید که مردم چگونه اشعار رودکی را از بر هستند. بسیاری از آنها نمی‌دانند در دنیا چه خبر است اما با شعر و ادبیات ایرانی از «بوی جوی مولیان» تا شعر امروز آشنایی دارند. قیصر امین‌پور از شاعران بزرگ ایرانی یکی از دوستان عزیز من بود. کتاب او با پیشگفتار بنده در تاجیکستان منتشر شد.
بانو صفی اوا ادامه داد: اکنون «قیصر امین‌پور» به عنوان یکی از شاعران ملی تاجیک شناخته می‌شود. اینکه بسیاری از شاعران و نویسندگان مثل قیصر، در تاجیکستان شناخته شده نیستند به این دلیل است که تیراژ کتاب‌ها کم است. مردم ما بسیار مردم شعر دوستی هستند. ملتی هستیم که از گهواره تا تابوت با شعر زندگی می‌کنیم. چون شعر همان خرد عالی انسانی است. به همین خاطر می‌خواهم بگویم که ندانستن ما نخواستن نیست، نداشتن و نتوانستن است. این تاجیکستان کوچک که ده میلیون جمعیت دارد ایران را بسیار می‌شناسد تا ایران ما را.
وی از خاطره اولین حضور خود در ایران گفت: هنگام که برای بار نخست به ایران سفر کردم و بعد به تاجیکستان بازگشتم از من پرسیدند، از ایران چه آورده‌ای؟ من گفتم «دیوان حافظ» آوردم. به همین خاطر می‌خواهم بگویم «از ایران گل بیارید و بکارید، گلی همرنگ و بوی شعر حافظ، از ایران هدیه‌ای دیگر نخواهید، به جز جام و سبوی شعر حافظ» بهترین هدایایی که مردم از نمایشگاه می‌آورند همین دیوان حافظ و دیگر شاعران برجسته مانند مولانا است. چون کتاب‌های نفیس با نقاشی‌ها و طرح‌های اصیل طراحی شده است. من می‌دانم وقتی کسی برای اولین بار به نمایشگاه می‌آید و برمی‌گردد انسان جدیدی متولد می‌شود چون او می‌فهمد که زندگی فقط خوردن و خوابیدن نیست. اینجاست که می‌فهمد این ملت آریایی چه ملتی است.
«گلرخسار صفی‌اِوا» از شاعران پارسی‌گوی تاجیکستان متولد 25 قوس(آذر) سال 1326 خورشیدی است که ملقب به «مادر ملت تاجیک» یاد می شود.
وی نخستین شعر خود را در 12 سالگی سرود و در سن 15 آن را منتشر کرد. پس از آن چندین مجموعه شعر از او منتشر شده است.
نخستین شعر گلرخسار با عنوان «خانۀ پدر» در روزنامه‌ای محلی چاپ شد و از آن زمان بیش از پنجاه اثر از وی در زمینه‌های شعر، رمان و پژوهش منتشر شده‌است.
«بنفشه»، «خانه پدر»، «گهواره سبز»، «آتش سغد»، «روح عریان یا هفت سروده ناگفته رابعه»، «ماتم سفید»، «تخت سنگین» از جمله اثار «گلسرخار» می باشد.
گفتنی است که کتاب های «گلچین اشعار»، «زادروز درد»، «اشک طوفان»، «روایت‌های ناگفته»، «تنهاتر از تنهایی» و «سَکَرات» از «گلرخسار صفی‌اِوا» در کشور ایران به چاپ رسیده است.
سمیه غفوری زاده
