به گزارش آی فیلم2، «دولتمند خالف» موسیقیدان، نوازنده و خواننده تاجیکستان در رابطه با مشترکات فرهنگی ایران و تاجیکستان، گنجینه فارسی زبانان را بی مانند عنوان کرد.
وی بیان داشت: فارسی دری از قدیمالایام زبان ملی ما بوده، تغییر نیافته و کمترین کلمات اقتباسی از زبانهای دیگر به آن وارد شده و موضوع زبان برای ما بسیار جدی است.
خالف درباره قرابتها و اشتراکات هنری، بهویژه حوزه موسیقی در منطقه فارسی زبان بین تاجیکها و ایرانیها گفت: این نوع موسیقیها از یک ریشه آب خورده، بزرگ شده، رشد و گسترش یافته و البته که همریشه و همزبان هستند و در یک مقام و رکن قرار دارند.
این موسیقیدان تاجیکی ادامه داد: انواع موسیقی از تاجیکستانی، افغانستانی، ایرانی و ... گرفته تا ممالک شرق همچون آذربایجان و ازبکستان، هیچکدام برتریتی نسبت به یکدیگر ندارند. ارتباطات ایران و تاجیکستان در این حوزه قوی است، بیشتر از 30 سال است که به جشنهای «دهه فجر» دعوت میشوم، همچنین از خراسان با حاج قربان سلیمانی ارتباط داشتم که همراه با پسر و برادرش به تاجیکستان نیز میآمدند.
خالف با بیان بیت «هر شب ز خودت بپرس اگر تو مردی/ کامروز چه خدمتی به مردم کردی» اظهار کرد: فکر میکنم اگر هر روز تعدادی از افراد از کار من، ذرهای لذت معنوی ببرند، منتدار آنها میشوم و از کارم به وجد میآیم. تمام شعرهای کلاسیک را به زبان فارسی میخوانم، خودآموزی کردهام، اما اینروزها زبان فارسی در تاجیکستان تدریس میشود و در مکانهای آموزشی و برنامه دولتی جاری است.
این موسیقیدان تاجیکستانی در خصوص محبوبیت کارهایش در میان ایرانیان به ایکنا گفت: بهواسطه کارم موسیقی تمام ملتهای دنیا را گوش میدهم، اما موسیقی مردمی ایران و تاجیک بسیار شبیه هم است، در یک مجرا و شاهراه قرار دارند و چنین تصور میکنم که موسیقی زبان، مذهب، منطقه و ملت ندارد و داروی شفا بخش معنویت انسانهاست.
خالف هم چنان افزود: من در جنوب تاجیکستان و در مرز افغانستان کار میکردم و از هنرمندان ایرانی با مرحوم «محمدرضا شجریان»، «شهرام وزیری» و «مرتضی گودرزی» نیز آشنایی داشتم که می توانم با جرات بگویم، مردم فارسیزبان گنجینهای دارند که در هیچکجا مانندش نیست.
سمیه غفوری زاده