به گزارش آی فیلم2، «نصرالله رادش» بازیگر سریال «زیر آسمان شهر» در یک مصاحبه از علایق خود پیرامون تئاتر و دنیای بازیگری گفت.
وی در پیوند با حضور در دنیای تیاتر به ایلنا گفت: پس از تجربه کار با آقای اکبر زنجانپور و قطب‌الدین صادقی، مدتی هم کارهای کوتاه و آیتم‌مانندی در شهرستان‌ها انجام می‌دادیم که شاید اسمش را نتوان تیاتر گذاشت، اما این روند قطع شد تا حدود ۴ سال پیش که با آقای مهرداد نظری تیاتری را برای کودکان اجرا کردیم که برای من بسیار سنگین و پرفشار بود و خاطره تلخی برایم باقی گذاشت؛ آنقدر اذیت شدم که موهایم ریخت و کچل شدم.
رادش در مورد علاقه به کارهای کمیدی در تیاتر عنوان کرد: دوست دارم با کارهایم لبخند را بر لبان مخاطبانم بنشانم. یا حداقل، در کاری بازی کنم که سیاه نباشد. دوست ندارم به ناملایمات و در اثری با این مضمون کار کنم. دوست ندارم بازیگر کاری باشم که دارد از دردهای جهان می‌گوید. دوست دارم یک روزمرگی خسته کننده تکراری را بازی کنم و در پشت قصه بگویم که ما آدم‌ها چقدر شبیه ربات زندگی می‌کنیم، اما سیاه نباشد.
بازیگر سریال «روزگار جوانی» در پیوند با دلیل علاقه به ژانر کمیدی اظهار داشت: از سیاهی دوری می کنم، چون بسیار مستعد غم و غصه هستم. اگر نقشی را بازی کنم که شخصیت غمگینی باشد، فکر می‌کنم بعدش به شفاخانه روانی(تیمارستان) بروم. برای همین درست یا غلط از چنین شخصیت هایی دوری می‌کنم. یا نباید چنین نقشی را بازی کنم یا اگر بازی کنم برایش آنقدر زمان می‌گذارم و با آن زندگی می‌کنم که در زندگی واقعی هم درگیر ویژگی‌هایش می‌شوم.
وی در پاسخ به سوال «دوست دارید چه نقشی را بازی کنید؟» گفت: آرزویم این است که همراه خوبی مثل «نادر سلیمانی» را که از قدیم باهم کار کرده‌ایم پیدا کنم و با زبانی نامفهوم و بدون دیالوگ و بین‌المللی باهم نقش پت و مت را بازی کنیم؛ این یکی از رویاهای بزرگ من در بازیگری است. شاید تا حدی شبیه به نقش رباتی که در «مسافران» داشتم. چنین فضایی را دوست دارم؛ تئاتر یا فیلمی که هر بیننده‌ای در هر کجای جهان آن را دید، قهقهه بزند و بخندد. این آرزویم است.
نصرالله رادش در پایان در مورد سریال «ساعت خوش» گفت: ساعت خوش نه کاری انتقادی بود و نه کاری به گرانی و اقتصاد داشت. اما همه مردم آن را دوست داشتند. حداقل آن زمان، کسی نبود که این سریال را دوست نداشته باشد. هم عامه مردم دوستش داشتند و هم جمعی از بهترین بازیگران، درحالی‌که حرف عجیبی هم نمی‌زد.
«نصرالله رادش» زاده ۱۲ قوس(آذر) ۱۳۴۵ خورشیدی در آبادان می باشد.
وی فارغ التحصیل رشته تیاتر بوده و تا سن ۱۴ سالگی در آبادان زندگی می کرد اما با شروع جنگ تحمیلی رژیم بعث عراق علیه ایران در سال ۱۳۵۹ خورشیدی به همراه خانواده اش به تهران مهاجرت کرد.
رادش توسط «مهران مدیری» برای نقش آفرینی در «جُنگ نوروز ۷۲» معرفی شد و در همان سال ها توانست به یکی از درخشان ترین چهره های طنز و بازیگری ایران تبدیل شود.
«مهران مدیری» بعد از انتخاب «نصرالله رادش» برای همکاری در «جُنگ نوروز ۷۲» و تجربه موفقش، او را برای بازی در ساخته های خود یعنی مجموعه «پرواز ۵۷» در سال ۱۳۷۲ و «ساعت خوش» در سال ۷۳ نیز برگزید.
«زیر آسمان شهر» ساخته «مهران غفوریان» در سال 1380خورشیدی از آثار تلویزیونی بود که با بازی رادش مورد استقبال مخاطبین قرار گرفت.
در سال 1385 خورشیدی بازی رادش در نقش «حیف نون» سریال «باغ مظفر» به کارگردانی «مهران مدیری»، مجددا نام او را بر سر زبان ها انداخت.
«مرد هزارچهره(1387)، «شوخی کردم(1392)» و «در حاشیه1(1394)» ساخته «مهران مدیری» از دیگر سریال های پربیننده ای هستند که با بازی «نصرالله رادش» از شبکه آی فیلم 2 نشر شده است.
مجموعه های تلویزیونی «شب عید(1396)» و «محله گل و بلبل3(1397)» از آخرین فعالیت های وی می باشد.
ع ا
