به گزارش آی فیلم 2، زبان فارسی به واسطه غنای ادبیاتش در دل بلند مفاهیم عرفانی و فرهنگی و هنری امکان گفتگوی گسترده و مباحثات و مفاوضات علمی، ادبی و تاریخی وسیعی را برای فارسی زبانان فراهم آورده است و سخن پردازان فارسی زبان زیباترین آثار بشری را به جهان تقدیم داشته اند.
امروز بيست و هفتم سنبله(شهريور)، سالگرد درگذشت «محمدحسین بهجت تبریزی» متخلص به «شهريار» شاعر پرآوازه معاصر، به عنوان روز شعر و ادب فارسی در جنتری (تقویم) نامگذاری شده است. در این روز شاعران و ادیبان از کشورهای مختلف فارسی زبان، شعر و ادب فارسی را با برگزاری برنامه های مختلف گرامی می دارند.
«سید محمدحسین بهجت تبریزی» زاده ۱۱ جدی(دی) ۱۲۸۵ هجری خورشیدی شاعر ایرانی اهل تبریز بود.
وی به زبان‌های ترکی آذربایجانی و فارسی شعر سروده است. شهریار در سال ۱۳۰۰ برای ادامه تحصیل از تبریز عازم تهران شد و در مکتب دارالفنون تا سال ۱۳۰۳ و پس از آن در علوم طبی ادامه تحصیل داد. حدود شش ماه پیش از اخذ مدرک دکتری به‌علت شکست عشقی و ناراحتی خیال و پیش‌آمدهای دیگر ترک تحصیل کرد.
دانشگاه تبریز، شهریار را یکی از پاسداران شعر و ادب ایران خوانده و عنوان دکترای افتخاری دانشکده ادبیات را نیز به وی اعطا نمود.
شهریار به تمامی هنرها، به ویژه شعر، موسیقی و خوشنویسی علاقه داشت. او نسخ، نستعلیق و خط تحریری را خوب می نوشت و قرآن را با خط خوش کتابت می کرد.
بیان لطیف، ساده، روان و جذابیت کلام، ویژگی های شعر شهریار است. شهریار در سرودن انواع گونه‌های شعر فارسی مانند قصیده، مثنوی، غزل، قطعه، رباعی و شعر نیمایی نیز تبحر داشته‌است. اما بیشتر از دیگر گونه‌ها در غزل شهره بود و از جمله غزل‌های معروف او می‌توان به «علی ای همای رحمت» و «آمدی جانم به قربانت» اشاره کرد.
استاد شهریار در ۲۷ شهريور(سنبله) ۱۳۶۷ خورشيدی در شفاخانه مهر تهران بدرود حيات گفت و بنا به وصيتش در زادگاه خود در مقبرةالشعرا سرخاب تبريز به خاک سپرده شد. مهم‌ترین اثر استاد شهریار منظومه «حیدربابا یه سلام» (سلام به حیدربابا) است.
ع ا
