به گزارش آی فیلم2، در بخش شمالی کشور پاکستان درهای وجود دارد که به عنوان «دره جاویدان ها» شناخته میشود.
در این دره قومی زندگی میکنند که با نام هونزا شناخته میشوند. این قوم ویژگی اعجابانگیزی دارند؛ همان چیزی که باعث شده نام این دره را «دره جاویدان ها» بگذارند.
مردم این منطقه تقریبا طول عمر زیادی دارند. اینجا جایی است که سؤال پرسیدن در مورد سن و سال، بیشتر شما را سردرگم خواهد کرد. در این روستا اختلاف زیادی بین عدد سن افراد، با ظاهرشان مشاهده میکنید که شما را شگفتزده میکند. اما فکر میکنید راز این جوان ماندن چه چیزی باشد؟
مردم هونزا همگی قد و قامت بلند و کشیده دارند، پوست آنها صاف و روشن است و از نظر فیزیکی قوی به حساب میآیند.
حدود ۹۲۰ هزار نفر در این منطقه زندگی میکنند که میانگین عمرشان به صد سال میرسد. اکثر آنها حتی تا ۱۲۰ سالگی هم به زندگی خود ادامه میدهند؛ شنیدن این جمله برای افرادی که در شهر زندگی میکنند، بسیار تعجبآور است.
در روستای دره جاویدان ها مردم به ندرت دچار بیماری میشوند، آنها بسیار شاد هستند و اثری از مرض در بدنشان دیده نمیشود. حتی گفته شده زنان این منطقه تا سن ۶۵ سالگی توانایی اولاددار شدن هم دارند.
سال ۱۹۸۴ رسانهها خبری منتشر کردند که همه را شگفتزده کرده بود. طبق این خبر شخصی به نام «سعید عبد موبوتو» به کشور انگلیس سفر کرده بود. قطعاً سفر رفتن چیز تعجبآوری نیست، اما بخش عجیب ماجرا اینجاست که کارکنان میدان هوایی نمیتوانستند باور کنند پاسپورتی که سعید در دست دارد، متعلق به خودش است.
چون در پاسپورت سال تولد او ۱۸۲۳ ذکر شده بود؛ این یعنی سعید عبد ۱۶۱ سال سن داشته و از نظر ظاهری اصلاً پیر به نظر نمیرسیده است.
شنیدن این ماجرا ذهن را به این سمت میکشاند که حتماً در این دره چشمهای وجود دارد که نوشیدن آب آن باعث جوان ماندن میشود؛ در غیر این صورت داشتن عمر طولانی در این دوره و زمانه، غیرممکن به نظر میرسد و باید حتماً پای سحر و جادو یا قدرتی ماورایی در میان باشد.
اما با کمی پرسوجو و تحقیق متوجه میشوید که هیچ کدام از این داستانها حقیقت ندارد و راز آنها چیز دیگری است.
نحوه زندگی مردم هونزا در دره جاویدان ها
وقتی به سبک زندگی مردم هونزا دقت کنید، ارتباط نزدیکی بین غذا خوردن و طول عمر آنها احساس میکنید. اولین نکته این است که آنها سعی میکنند همیشه شاد باشند، یعنی مهمترین اصل زندگی که شادی است را به درستی پیاده میکنند.
آنها فقط از مواد غذایی که از مزارع خود برداشت میکنند، برای تغذیه استفاده میکنند. غذای اهالی دره جاویدان ها را سبزیجات خام، دانههای روغنی، حبوباتی مثل گندم سیاه و جو، میوههای تازه، مقدار زیادی قولینگ، کمی پنیر، شیر و تخممرغ تشکیل میدهد.
حجم غذایی که آنها میخورند کم است و به اصطلاح خودشان را سنگین نمیکنند. مثلاً وعده صبحانه آنها یک بشقاب کوچک زردآلوی تازه با حبوبات جوشیده و نان هندی است.
مثلاً در فصل زمستان که زردآلو تازه در دسترس نیست آنها از قولینگ(زردآلوی خشک) استفاده میکنند. برای وعده شام هم از نان هندی، سبزیجات و میوههای تازه استفاده میکنند. زردآلو بین مردم روستای دره جاویدان ها اهمیت ویژهای دارد و تقریباً عضو همیشگی دسترخوان های آنهاست.
از آنجایی که زردآلو سرشار از ویتامینِ ضد سرطان B17 است، باعث شده که سرطان و تومورها از این مردم دور بماند. البته امروزه غذاهای صنعتی به مردم هونزا هم رسیده و باعث به وجود آمدن مشکلاتی در سیستم گوارشی آنها و پوسیدگی دندانهایشان شده است.
گوشت خوردن برای اهالی این روستا اهمیتی ندارد و خیلی کم پیش میآید که سراغی از گوشت بگیرند. اگر هم هوس گوشت به سرشان بزند از گوشت گوسفند یا مرغ میخورند.
نظر کارشناسان درباره مردم هونزا
یک کارشناس آلمانی به نام رالف بیرشر در کتابی به نام «هونزا مردمی که بیماری را نمیشناسند» نوشته: هونزا مردمی هستند که بیماری را نمی شناسند. هونزا مردمی میوه خوار و گیاه خوار هستند که مقدار زیادی غذای تازه میخورند. اکثر غذای آن ها از میوه و سبزی تشکیل شده است. محصولاتشان کاملاً طبیعی و ارگانیک است.هرگز مشروبات الکلی نمی نوشند. در مصرف نمک زیادهروی نمیکنند و پیوسته روزه میگیرند.
«رابرت مَک کَریسِن» که یک داکتر انگلیسی از دانشگاه آکسفورد است درباره مردم دره جاویدان ها میگوید: مردم هونزا هرگز مبتلا به بیماریهای سرطان، زخم معده، التهاب آپاندیس و مشکلات روده بزرگ نمیشوند.
یک داکتر آلمانی به نام توبی نیز میگوید: «مردم هونزا دچار بیماریهای سنگ صفرا یا سنگ گرده (کلیه)، تکلیف قلبی، فشار خون، تکلیف عروقی، تکلیف اعصاب، فلج اطفال، التهاب مفاصل، چاقی، مرض شکر (قند خون) و کم کاری غده تیروئید نمیشوند.
در ادامه این گزارش عکس هایی کمتر دیده شده از طبیعت زیبای این منقطه تماشا می کنید:
م ح
واقعا جالب ومعلوماتی بود تشکر از ادمین صفحه. چشم براه همین گونه مطالب زیبا از شما استیم.
عالی
واقعا زیباست.
جالب
جالب بود.
آرزو دارم روزی برسد که مصیبت موجود در جهان نابود شود و سفری که جز برنامه هم است درین منطقه داشته باشم.
عالی