به گزارش آی فیلم2، «خادم حسین صادقی» و «کریمه صمدی»از داکتران باتجربه افغانستانی این روزها با وجود شیوع ویروس کرونا در ایران نه تنها فعالیت‌شان را محدود نکردند، بلکه هم‌چنان خدمت‌رسانی به جامعه و هموطنان شان را ادامه می‌دهند.
شاغل بودن همسران تا حدود زیادی رابطه درون خانواده را تحت تاثیر قرار می‌دهد. حرفه طبابت نیز به لحاظ ویژگی خاص خود از این قاعده مستثنا نیست و پدر و مادری که داکتر هستند، به دلیل کار در بیرون از خانه، از روی اجبار وقت کمتری برای فرزندان می‌گذارند و این خود گاهی مشکلاتی را به وجود می‌آورد، که در وضعیت این روزهای کرونایی، مشکلات این قشر زحمت‌کش بیشتر شده است.
داکتر «کریمه صمدی» گفت: من داکتر طب نسائی ولادی، اهل افغانستان و ساکن قم هستم که همچون دیگر همکارانم در دوران شیوع کرونا، به فعالیت خود در زمینه تداوی زنان باردار و بیمار ، مصروف بوده ام. فعالیت ما هیچ‌گونه تغییری با روزهای قبل از کرونا نداشته، حتی بیشتر هم شده، ما در ایام رخصتی عید نوروز هم به فعالیت در مطب و در شفاخانه ها پرداختیم.
این داکتر در مورد نگرانی های مادرانه این روزهای خود به آوا گفت: به غیر از وظیفه طبابت که در جامعه دارم، در خانه هم نقش مادر برای ۴ فرزند؛ 11 ساله، 5 ساله، 2 ساله و یک نوزاد 6 ماهه را به عهده دارم، با وجود این‌که من و همسرم هر دو داکتر هستیم و این روزها با بیماران کرونا سروکار داریم، قطعا کارها و استرس و تشویش هایمان بیش از قبل شده است.
داکتر «خادم حسین صادقی» متخصص امراض داخلی نیز خاطرنشان کرد: با شیوع کرونا در شفاخانه ولی‌عصر(ع) وظیفه داشتم و تقریبا به جرات می‌توانم بگویم، اولین بیمار‌های کرونایی در نوبت ما در شفاخانه ولی‌عصر بستری شدند. من خود را به مدت یک ماه در خانه علی‌رغم همه رعایت‌ها قرنطینه کرده بودم و کوچک‌ترین تماسی با فرزندانم نداشتم؛ نوزادم را نزدیک یک ماه به آغوش نگرفتم، تا خدایی نکرده موجب بیماری یا آلودگی فرزندانم نشوم.
م ح
