به گزارش آی فیلم 2، دره‌ها و تنگه‌ها به دلیل جاذبه‌های طبیعی خیال انگیزی که دارند از عوامل اساسی جذب توریست به حساب آمده و در هر منطقه‌ای که قرار گرفته باشند، مسافران و جهانگردان را به سوی خود جذب می‌کنند.
افغانستان نیز از جمله کشورهایی محسوب می‌شود که به دلیل کوهستانی بودن بیشتر مناطق آن، دره‌ها و تنگه‌های فراوانی در آن یافت می‌شود و بی جهت نیست که این کشور به «سرزمین دره‌ها» معروف شده است.
رشته کوه‌های پیوسته و بلند هندوکش و شاخه‌های فرعی آن که حدود ۶۴ درصد افغانستان را پوشش می‌دهد، موجب پیدایش دره‌های فراوان در این کشور شده است.
در ولسوالی «تاشقرغان» یا همان «خلم» یکی از تنگه‌های معروف افغانستان در ۶۰ کیلومتری ولایت بلخ است که شکوه صخره های غول پیکر و دیوار مانند آن چشم هر بیننده‌ای را خیره می‌کند.
این تنگه که بین ولایت بلخ و سمنگان قرار دارد، بزرگترین گذرگاهی است که چهار ولایت شمالی افغانستان را با مرکز و ولایت‌های شمال شرق این کشور وصل می‌کند.
داکتر «محمد حسین یمین» در کتاب «افغانستان تاریخی فلسفه نام گذاری شهرها، شهرک ها، کوها و دریاها» در مورد فلسفه نامگذاری خلم چنین روایت کرده است که خلم (خولم) نام باستانی و قدیمی تاشقرغان می باشد.
واژه خلم زمانی به این شهر اطلاق شد که این شهر توسط یک ملکه که به نام «شه بانو» مشهور بوده و نظر به ظلم و ستم زیاد که می کند به نام خلم مسمی می شود. در زمان حاکمیت «شه بانو» این نواحی به نام نواحی فرعون نیز شهرت داشته است.
همچنان نهر تاریخی شمال خلم که از قندوز الی مزارشریف به طول شانزده کیلومتر کشیده شده و نواحی خلم را سرسبز و شاداب می سازد به نام «نهر ظلم آباد» هنوز هم مشهور است.
خاک نواحی خلم طبیعتا سخت و چسپنده می باشد که از رسیدن آب به زیر زمین تا حد زیادی جلوگیری می کند و می تواند عامل دیگری در نامگذاری این شهر باشد چون خلم به معنی گل تیره و چسبنده نیز آمده است.
«تاشقرغان» واژه ترکی است که مرکب از کلمه های «تاش» به معنی «سنگ» و «قرغان» یا «قرقان» به معنی نگه بان آمده است.
«تاشقرغان» در طول ادوار مختلف باوجود آشوب های متعدد آثار تاریخی و باستانی آن دست نخورده باقی مانده که توجه بیشتر محققین را جلب نموده است.
م ح
