به گزارش آی فیلم 2، در زندگی انسانهایی هستند که با وجود برخورداری از دست و پا و جسم سالم، در کوچه و بازار به گدایی مصروفند و یا غافل از موهبت های الهی غیرمسئولانه دچار انفعال هستند. این گونه انسانها کم نیستند.
ولی قهرمان گزارش ما دختری تاجیکستانی است که با وجود نداشتن دست، خیاط ماهری است و روزی خود را به دست می آورد.
تورسونوی (Турсуной) ساکن مرکز نگهداری کودکان بی سرپرست شهر پنجکینت تاجیکستان بوده، مادرزادی دستهایش کار نمیکنند و متأسفانه حرف هم زده نمیتواند.
اما این مانع زندگی امیدوارانه و ایده آل او نشده است. تورسونوی خیاطی و سوزن دوزی را آموخت و به صورت جدی به این کسب و کار مشغول شد. اکنون او به وسیله پاهایش خیاطی میکند و سوزن دوزی و خیاطی های او خریداران زیادی پیدا کرده اند.
امانقلاوا، مدیر مرکز نگهداری تورسونوی می گوید که تورسونوی بانویی پرکار است و لحظهای فارغ از کار بوده نمیتواند. همیشه مصروف کار است. او با پاهایش کاری میکند که دیگران با دست نمیتوانند بکنند. در نمایشگاهها ما همیشه محصول دست تورسونویرا به نمایش میگذاریم و همگان به حیرت میآیند.
همچنین، امانقلاوا میگوید تورسونوی از پول خودش که از طریق خیاطی به دست آورده دارای سرپناه شخصی شده است.
یک وبسایت تاجیکستانی با انتشار داستان زندگی تورسونوی تصریح نموده است که هنگام تهیه این گزارش به یاد مضمون پند سعدی افتادیم که چنین می گوید: “روز سرد زمستان در پایم کفش نبود. به زندگی نفرین خوانده بیرون بر آمدم. مردی را دیدم که پا نداشت. بنابر این، زود توبه کردم و شکر گفتم که پا دارم ”.
زندگی تورسونوی برای هر یک انسان سالم باید نمونه عبرت باشد و باعث پیشرفت ما شود. تورسونوی معلول نیست، او سالمتر از کسانی است که قدر زندگی نمیدانند.
ح ح