به گزارش آی فیلم2، فعالیت‌های فرهنگی هنری، اساس یک جامعه مرفه و مترقی را شکل می‌دهد که نقش سازنده و ارزنده‌ای را در بهبود وضعیت سیاسی، اجتماعی و اقتصادی کشورها ایفا می‌کند.
حمایت از فرهنگ و ارزش‌های فرهنگی از مواردی است که می‌توان آنرا خاستگاه پویایی و شکوفایی دانست و افغانستان نیز با گذشته درخشان فرهنگی، خاستگاه فرهنگیان و هنرمندان زیادی بوده است.
در کنار فعالیت‌های فرهنگی، مودلینگ و طرح لباس‌های متفاوت از مواردی است که در سال‌های اخیر در افغانستان رونما شده و تعدادی پیشگام این عرصه شده‌اند.
همزمان با این موارد، تعدادی از مودلینگ‌ها با درک حقیقی از شرایط موجود و تهاجمات فرهنگی، کوشیده‌اند تا فرهنگ افغانستان را با استفاده از لباس‌های که به تن می‌کنند و نمایش‌هایی را که اجرا می‌کنند، احیا کنند و زنده نگهدارند.
«محمد منیب ابراهیمی» مودل صلح افغانستان، عشق به وطن را یگانه انگیزه فعالیت هایش در عرصه فرهنگ و صلح میداند.
او همچنان یک چهره رسانه ای است که بیشتر افغانستانی ها با او معرفت دارند. یک جوان مبارز که برای همه اقوام ساکن در افغانستان لباس های فرهنگی میسازد.
ابراهیمی که سال‌های طولانی با دیزاین لباس‌های مختلف، فرهنگ و هویت ملی را فریاد کشیده، به خبرنگار آی فیلم2 در کابل گفت: اولین کسی بودم که لباس چوبی با حکاکی نام اقوام در یخن آن درست کردم که پیام آن وحدت و برادری بین اقوام ساکن در افغانستان بود تا باشد همه زیر یک چتر زندگی کنیم، زیرا افغانستان همانند باغی است که اقوام آن گل‌های آن باغ هستند.
وی افزود: با مشکلاتی که در طول فعالیت‌های خود مواجه شدیم، هیچ نهاد و شخصی از ما حمایت نکرده است و از بودجه شخصی خود به پیش برده‌ام.
این مودل افغانستانی تصریح کرد: تاکنون حدود ۴۰ لباس دیزاین و تهیه کرده ام که هر کدام پیام خاص خود را دارد.
ابراهیمی با اشاره به تهاجمات فرهنگی در افغانستان افزود: یک تعداد جوانان درگیر با تهاجم فرهنگی شده اند که عامل آن غربی‌ها هستند.
مشروح گفت‌وگوی آی فیلم2 با مودل فرهنگ و هویت ملی افغانستان را در ادامه می خوانید:
آی فیلم ۲: از چه زمانی و با چه انگیزه‌ای اقدام به چنین فعالیت‌هایی کرده‌اید؟
ابراهیمی:
من به عنوان یک جوان مبارز برای فرهنگ خود مبارزه کردم و لباس‌های مختلف برای اقوام مختلف پشتون، تاجیک، ازبک، هزاره، سادات، بلوچ و غیره اقوام را دیزاین کردم.
در کنار نابسامانی‌ها و مشکلات ناشی از جنگ در افغانستان، بیگانه‌ها موضوعات مختلف قومی، سمتی و زبانی را در بین اقوام این کشور دامن زده‌اند، من اولین کسی بودم که لباس چوبی با حکاکی نام اقوام در یخن آن درست کردم که پیام آن وحدت و برادری بین اقوام ساکن در افغانستان بود تا باشد همه زیر یک چتر زندگی کنیم، زیرا افغانستان همانند باغی است که اقوام آن گل‌های آن باغ هستند.
همین طور لباس دیگری در مورد مواد مخدر درست کرده‌ام. تعداد زیادی از جوانان متأسفانه رو به مواد مخدر آورده‌اند و پیام این لباس نه گفتن به دخانیات بود که مورد استقبال شهروندان افغانستان قرار گرفت.
در همین حال تورنمنت ورزشی را برگزار کردیم که به ورزش رو بیاوریم و به مواد مخدر نه بگوییم که هم ذهنیت‌سازی شد و هم انعکاس خوب داشت. در مورد سرسبزی افغانستان نیز لباسی دیزاین کرده‌ام که مورد استقبال گرم شهروندان قرار گرفت که پیام آن «یک نهال برای خود و یک نهال برای کشور غرس کنیم» بود.
لباس دیگری پیرامون صلح که همه تشنه‌ای آن هستیم را از پَر کبوتر دیزاین کرده‌ام. به همین گونه لباس دیگری در حمایت از نیروهای امنیتی دیزاین کرده‌ام که بی‌نهایت مورد استقبال قرار گرفت که هدفم حمایت از نیروهای قهرمان امنیتی بود.
آی فیلم ۲: در طول فعالیت‌های خود با چه مشکلاتی مواجه شدید؟
ابراهیمی:
اولین فستیوال فرهنگی را دو سال قبل در تالار «لویه جرگه» کابل برگزار کردم که در سطح کشور دومین بهترین برنامه بود. در همین حال مشکلاتی نیز در این فستیوال وجود داشت که از آن جمله می‌توان به مشکلات مالی اشاره کرد. با وجودیکه ما مکرراً از وزارت اطلاعات و فرهنگ تقاضا کرده بودیم، حتی یک بیرق و یک بوتل آب هم کمک نکردند.
در همین حال با مشکلاتی که در طول فعالیت‌های خود مواجه شدیم، هیچ نهاد و شخصی از ما حمایت نکرده است و از بودجه شخصی خود به پیش برده‌ام.
خیلی علاقه داشتم که باید به تمام ولایات افغانستان سفر کنم و به مردم ذهنیت بدهم که فرهنگ‌سازی شود، اما در حال حاضر تعدادی با استفاده از نام جوانان و فرهنگ، با آنها بازی می‌کنند و تعدادی هم پروژه‌ای عمل می‌کنند و به فکر وطن خود نیستند.
در حالیکه من به آنها چلنج می‌‌دهم که حتی نمی‌توانند احساس یک جوره لباسی که درست کردم را درک کننداما خود را بنیان‌گزار مودلینگ در افغانستان می‌دانند!
آی فیلم ۲: تاکنون چند لباس تولید کرده‌اید؟
ابراهیمی:
تاکنون ۱۰ لباس بخاطر نابسامانی‌ها در افغانستان دیزاین کرده‌ام و ۲۶ لباس دیگر که مجموعاً ۴۰ لباس درست کرده‌ام که هر کدام پیام خاص خود را دارند، اما متأسفانه در حال حاضر در زیر یک ترپال خاکی است که خاک و گرد روی آن انباشته شده است.
در همین حال یک تسبیحی ساخته‌ام که چهار و نیم کیلو وزن دارد و در آن «افغانستان خانه مشترک همه افغان‌هاست» نوشته شده است و همین طور در تمام لباس‌هایم بیرق افغانستان وجود دارد.
آی فیلم ۲: مودل‌های زیادی در افغانستان فعالیت دارند، آیا واقعاً آنها تبارز دهنده فرهنگ افغانستانی هستند؟
ابراهیمی:
عده ای تبارز دهنده فرهنگ افغانستانی هستند و تعدادی نه. ما نمی‌توانیم فرهنگ خارجی را در پوشش و ظاهر خود اعمال کرده و مدعی نمایندگی از اقوام شریف هزاره ، تاجیک و دیگر اقوام سربلند افغانستان باشیم.
اگر بخواهیم از اقوام افغانستان و فرهنگ اصیل این کشور نمایندگی کنیم، باید خود را مطابق با فرهنگ و عنعنات ملی خود کنیم. نباید فرهنگ خود را به تمسخر بگیریم. تعدادی لباس‌هایی را می‌پوشند که در فرهنگ افغانستان و اقوام آن ، هیچ نشانی ندارد.
آی فیلم ۲: در مورد تهاجم فرهنگی در افغانستان چه نظری دارید؟
ابراهیمی:
از چهاردهه جنگ در افغانستان، تهاجم فرهنگی در این کشور وجود داشته، امروز اگر غرب در این کشور حضور دارد، اهداف خود را دنبال می‌کند.
مثال معروف که «هیچ پشک به رضای خدا موش شکار نمی‌کند». یک تعداد جوانان درگیر با تهاجم فرهنگی که عامل آن غربی‌ها هستند، شده‌اند که یک تعداد رسانه‌ها نیز نقش عمده را در ترویج این تهاجمات بازی کرده‌اند و با سریال‌های مبتذل جامعه را تخریب کرده است.
وزارت اطلاعات و فرهنگ باید برای ذهنیت‌سازی مثبت و مبارزه با تهاجمات فرهنگی در همه مکاتب یک مضمون بنام «فرهنگ» داشته باشد تا شاگردان بتوانند فرهنگ خود را مطالعه کنند و همه رسانه‌ها باید خود را مسئول بدانند و نشرات فرهنگی داشته باشند. زمانیکه تهاجم فرهنگی در یک کشور رونما شود، همه مشکلات اقتصادی، جنگ و خشونت نیز رونما می‌شود.
رسانه‌های که بخاطر رشد و فرهنگ یک کشور کار می‌کنند، خواه که رسانه خارجی باشد، ما به آن افتخار می‌کنیم. می‌خواهم فرهنگ افغانستان به صورت حقیقی آن بیان و انعکاس داده شود.
آی فیلم ۲: پیام شما به مردم افغانستان چیست؟
ابراهیمی:
می‌خواهم هر چه زودتر یگانه آرزوی افغانستان که صلح دایمی است، در کشور ما برقرار شود. از تمام اقوام می‌خواهم که برای اتحاد یک افغانستان واقعی کار کنند.
ا ا/ ب م
