در هشت عقرب (آبان) سال 1351 در «تهران» به دنیا آمد. همراه سریال «زی زی گولو» به شهرت رسید. از شلوغی گریزان است و اکنون در یک ده زندگی می کند، مجسمه می سازد، نقاشی می کند و عاشق سفر کردن است.
به گزارش آی فیلم 2 ، «امیرحسین صدیق» بازیگر نام آشنای ایرانی ، فعالیت خود را از اوایل دهه ۷۰ خورشیدی در تیاتر آغاز کرد. سال ۱۳۷۱ در فلم «قافله» مقابل کمره رفت و در اولین تجربه تلویزیونی خود با سریال «قصه های تا به تا» معروف به «زی زی گولو» در نقش «آقای پدر» به شهرت رسید و همین موضوع باعث شد بازیگری را ادامه دهد.
«دردسرهای عظیم 2»، «روزگار قریب»، «بدون شرح»، «آب پریا»، «کتابفروشی هد هد» و... ازجمله سریال هایی است که این بازیگر ایرانی در آن ها به ایفای نقش پرداخته است.
«امیرحسین صدیق» در سریال تلویزیونی «قصه های تا به تا» به کارگردانی «مرضیه برومند» کرکتر «آقای پدر» را بازی کرد که هم اکنون بازنشر این سریال بعد از حدود 25 سال هنوز هم مخاطبان و علاقمندان زیادی را به خود جذب کرده و می کند.
«صدیق» می گوید از این که این سریال در افغانستان توانسته است نظر مخاطبان زیادی را به خود جلب کند بسیار خرسند است.
خبرنگار آی فیلم2 به دنبال استقبال خوب بیننده گان از سریال های «قصه های تا به تا» و «دردسرهای عظیم» گپ و گفتی صمیمانه با این بازیگر با اخلاق سینما و تلویزیون ایران داشته که در ادامه می خوانیم:
آی فیلم 2 : سریال «قصه های تا به تا» چندی پیش برای فارس زبانان سراسر جهان به خصوص افغانستان و تاجیکستان از کانال تلویزیونی آی فیلم 2 نشر شد و ما بازخورد های بسیار خوبی گرفتیم و بینندگان بیش از آنچه که تصورش می شد با زی زی گو لو ارتباط برقرار کردند، کمی درباره حضورتان در این سریال و آقای صدیق آن روزها برای ما بگویید.
صدیق :
سریال «زی زی گولو» در سال 1373 فلمبرداری شد و در واقع می توان گفت من آخرین انتخاب بانو برومند برای کرکتر «آقای پدر» بودم بخاطر این که تصوری که از آن شخصیت داشتند چیز دیگری بود.
بانو «مرضیه برومند» کارگردان این سریال هنوز هم می گویند مرا از روی ناچاری برای کرکتر «آقای پدر» انتخاب کردند چون که او می خواست فردی میان سال تر این کرکتر را ایفا کند تا زی زی گولو به راحتی بتواند او را بازی بدهد.
زمانی که 21-22 ساله بودم در این سریال که اولین کار بلند و حرفوی ام بود بازی کردم.همکاری با خانم برومند و گروه حرفوی شان در این سریال مانند یک کلاس درس بود و توانستم تجربیات زیادی کسب کنم و کارم را ارتقاء بدهم.
آی فیلم 2 : از خاطرات ایفای نقش در «قصه های تا به تا» چیز جالب یا نگفته ای یادتان هست برای مان بگویید؟
صدیق :
به خاطر دارم که در یکی از سکانس های این سریال باید با اخم بسیار زیاد وارد خانه می شدم اما هر دفعه که فلمبرداری می کردیم ، ضبط را قطع می کردند و می گفتند که چرا اخم نمیکنی ، در حالی که من تمام تلاشم را می کردم که اخم کنم.
زمانی که فلم ضبط شده را دیدم فهمیدم که تمام تلاش هایم بی نتیجه بوده و هیچ اخمی در صورت من دیده نمی شده است.
آدمی وقتی که جوان است حالت چهره اش حتی برای یک اخم یا لبخند ساده پختگی و انعطاف کافی ندارد. بناء باید تخنیک های خاص خنده و گریان را در بازیگری بیاموزد.
اما هم اکنون که 46-47 سال سن دارم به راحتی اخم می کنم و به من می گویند که چرا اخم میکنی؟ اخم ماندگار می شود!
آی فیلم 2 : رمز موفقیت و ماندگاری قصه های تا به تا را در چه چیزی می بینید؟
صدیق :
در آن زمان همه عوامل اثر با جان و دل کار می کردند و بحث پول آن قدر در هر چیزی تعیین کننده نبود.
بدون شک نمی توان حضور خانم برومند را در موفقیت این سریال انکار کرد.وی به همراه گروه حرفوی که داشتند در موفقیت این سریال تاثیر گزار بودند.
یکی از عواملی که باعث ماندگاری تمامی آثار بانو برومند شده است این است که ایشان در آثارشان به موضوعات انسانی و اخلاقی می پردازند ؛ از «شهر موش ها» و «مدرسه موش ها» تا «زی زی گولو».
پس بدون شک کارهای بانو برومند مرز نمی شناسند و همه مخاطبان به شمول ایران ، افغانستان و دیگر کشورهای پارسی زبان را به خود جذب می کند.
آی فیلم 2 : از این که تقریبا در همه جا برای معرفی شما و در بیوگرافی شما می نویسند «امیر حسین صدیق» پدر «قصه های تا به تا»، ناراحت نمی شوید؟ به هر حال شما کارهای موفق دیگری هم داشتید.
صدیق:
خیر.درست است که من آن زمان بسیار بی تجربه بودم و احتمالا کارم نقص زیادی داشت اما بسیار خوش هستم که بیننده ها به من لطف دارند و مرا هنوز هم با این کرکتر یاد می کنند .
این نشان می دهد که این کرکتر چقدر تاثیر عمیقی بالای تماشاگران داشته و از این موضوع بسیار خوش هستم.
آی فیلم 2 : چندی پیش اخباری در رسانه ها نشر شد مبنی بر ساخت فصل دوم سریال «قصه های تا به تا» ، آیا شما از این موضوع باخبر هستید؟
صدیق:
بله من هم چیزهایی در این رابطه شنیدم و در نشریه ها خواندم.
بانو برومند هم در پیوند با ساخت قسمت دوم «قصه های تا به تا» صحبت هایی کرده اند و بدون شک سال هاست که برای این موضوع طرح خوبی دارند اما این که کار به مرحله تولید برسد به نظر و شرایط تلویزیون و مدیران بستگی دارد.
آی فیلم 2 : نظرتان درباره‌ی برنامه‌های کودکانه که این روزها از شبکه های مختلف ایران نشر می شود، چیست؟ به نظرتان چقدر این برنامه ها برای کودکان و نوجوانان نسل جدید جذابیت دارند؟
صدیق:
برنامه هایی که امروزه در حال نشر هستند برنامه های خوبی هستند اما کافی نیستند. من فکر می کنم لازم است در زمینه کارهایی که برای کودک و نوجوان ساخته می شود یک بازنگری شود.
درست است که در ظاهر کار برای کودک ساخته می شود اما این کودکان بزرگسالان آینده هستند که برای آینده کشور تصمیم خواهند گرفت.
این یک نیاز ضروری است که با دقت و حمایت بیشتر، فرهنگ کودک و نوجوان امروز را درست و صحیح بسازیم تا فردای بهتری داشته باشیم.
آی فیلم 2 : یکی دیگر از سریال هایی که شما در آن نقش بازی کردید و از کانال آی فیلم 2 نشر شد، «دردسرهای عظیم» بود، درباره نقشتان در این سریال و بازی در کنار مرحوم محب اهری بگویید.
صدیق:
من در این سریال افتخار این را داشتم که در کنار مرحوم محب اهری که بعنوان پدر من ایفای نقش می کردند حضور داشته باشم.
در واقع من پیش از این سریال هم با مرحوم اهری ملاقات داشته ام اما این اولین و تنها کار من در کنار ایشان بود.
مرحوم «حسین محب اهری» با وجود تجربیات بسیار زیاد در کار حرفوی شان و بعد از گذراندن روزهای سخت بیماری ، نگرشی بسیار ساده ، زیبا و دوست داشتنی به زندگی پیدا کرده بودند که واقعا تاثیر گذار بود.
باید بگویم که آقای «محب اهری» با همان متانتی که در سریال «درسرهای عظیم» بازی می کردند به همان شکل هم در دنیای واقعی بودند.
به عنوان یک بازیگر می توانم این را بگویم که اگر از یک بازیگر خاطره یا حال خوشی به بیننده منتقل می شود چه در عرصه سینما چه تیاتر ، مطمئن باشید که این حال خوش در بازیگر هم وجود دارد.
اگر از آقای «حسین محب اهری»، یاد و خاطره خوشی مانده ، بیننده ها مطمئن باشند که این حال خوش در وجود خود او صد برابر بوده است.
آقای «محب اهری» همان طور که گفتم به زندگی نگاه عجیب و عارف گونه ای پیدا کرده بودند که در آن زمان درکش برایم سخت بود اما در سال های بعد وقتی به آن فکرکردم بسیاری چیز ها را آموختم.
آی فیلم 2 : امیرحسین صدیق از شلوغی بیزار است؟
صدیق:
درست است که خارج از شهر زندگی می کنم و کوشش می کنم زیاد در مکان های شلوغ حضور نداشته باشم اما از مردم فراری نیستم. در واقع وقتی مشکلات مردم را می بینم و نمی توانم برایشان کاری انجام دهم ، خودم آزار می بینم.
در این یک دهه اخیر متاسفانه مادیات ، بسیاری از ارزش های انسانی را خراب کرده و من تلاش کردم که تحت تاثیر این فضا قرار نگیرم .
تا جایی که توانستم زندگی ام را کوچکتر کردم ، شما وقتی که در بین مشکلات باشید شاید نگاه صحیحی به مشکلات نداشته باشید، به همین خاطر من تلاش کردم از دور به مشکلات نگاه کنم تا اگر روزی کسی از من خواسته یا سوالی داشت بتوانم نظر شخصی خودم را بگویم بدون این که هم رنگ جماعت شوم و بخواهم از روی عصبانیت حرفی بزنم.
من از مردم فراری نیستم ، در واقع این مردم هستند که به حضور من به عنوان بازیگر معنا می دهند.یک بازیگر اگر بیننده ای نداشته باشد وجودش هیچ مفهومی نخواهد داشت.
آی فیلم 2 : شما این روزها مصروف چه کاری هستید؟
صدیق:
در رابطه با چند کار گپ و گفتی داشته ام اما هنوز قطعی نشده و نمی توانم در این رابطه فعلا اطلاعاتی بدهم.
اما در یک سریال قرار داد بسته ام که در عید نوروز 98 نشر خواهد شد و باید بگویم که در این سریال کرکتر مثبت را ایفا نمی کنم.
آی فیلم 2 : نظرتان در رابطه با تولیدات مشترک ایران و افغانستان در زمینه فلم و سریال چیست؟
صدیق:
افغانستان و ایران شاید از لحاظ سیاسی دو کشور جدا باشند اما به دلیل داشتن فرهنگ و زبان مشترک بسیار به یکدیگر نزدیک هستند.
پدر و مادر من هر دو خراسانی هستند و به همین خاطر زمانی که با دوستان افغانستانی رفت و آمد داشتیم به راحتی گویش شان را متوجه می شدم و هیچ وقت احساس نمی کردم که از کشور دیگری هستند.
من افغانستان را بسیار دوست دارم و واقعا دلم می خواهد که روزی فرصت فراهم شود بتوانم به افغانستان امن به دور از حاشیه سازی های خبری که مطمئن هستم بسیارشان واقعیت ندارند سفر کنم و مردم عزیز افغانستان را از نزدیک ببینم و همراهشان گپ بزنم و البته آن قدر پیسه داشته باشم که بتوانم همه جای افغانستان را بگردم.
در پایان این مصاحبه گرم و صمیمانه آقای «امیرحسین صدیق» با ابراز خوشحالی از فعالیت چشم گیر جوانان هنرمند افغانستانی در زمینه فلم سازی، گفت: اگر خشونت های جنگی در افغانستان از بین برود ، افغانستان از نظر تولید فلم و سریال و تولید محتوای فرهنگی می تواند روی پای خود ایستاده شود. امیدوارم این اتفاق هر چه زودتر رخ دهد و به قول افغانستانی های عزیز خدا نگاهتان کند.
مصاحبه کننده: فاطمه اکبری
ما مردم افغانستان هم خوش داریم شما به کشور ما بیایید.
وای که چقدر از دست زی زی گولو حرص خوردی.