ایرانگردی
در محل تلاقی سه استان کرمانشاه، ایلام و لرستان تکه ای از سرزمین ایران همچون بهشتی گمشده خودنمایی می کند.
چشمه های حیات بخش، رودخانه ی خروشان و آبشارهای زیبا طبیعتی بکر و دیدنی را به منطقه هدیه داده اند.
نام این منطقه ی دیدنی تنگه شیرز است که همچون نگینی در میان ایران می درخشد. این تنگه ۵ کیلومتر طول دارد و در میان آن رودخانه ای در جریان است که در دهانه ورودی شیرز به رودخانه سیمره می پیوندد.
این مکان توسط دیواره هایی با ارتفاع ۱۵۰ تا ۲۰۰ متر محصور شده است. شیب این دیواره ها با ارتفاعی کمتر از ده متر در نزدیکی روستای گُدارگَه آغاز می شود و در پرتگاه هفت رَک و انتهای دره به اوج خود می رسد.
شیب کوتاه ورودی را که پشت سر بگذاریم محوطه های باز و مسطح در کنار رودخانه فرصتی برای توقف در سایه سار درختان و گوش فرا دادن به صدای گذر آب را به ما می دهند.
همزیستی صخره های خشن و تیز با درختانی که در جای جای تنگه روییده اند بسیار جالب توجه است.
فرسایش سنگ ها و صخره ها شکل خاصی را در این مکان پدید آورده اند. کمی که پیش تر برویم دیواره های آهکی چین خورده که در اثر بارندگی دچار فرسایش شده و رگه هایی از رنگ سیاه به خود گرفته اند خودشان را می نمایانند.
گاه صخره های سر به فلک کشیده در دوسوی تنگه به هم می رسند و امکان تماشای آسمان را از شما می گیرند. گاه سقوط سنگ ها از ارتفاع، مسیر آب جاری در رودخانه را عوض کرده و شکل تازه ای به طبیعت بخشیده است.
تنگه شیرز، محوطه هایی باستانی از عهد حجر را نیز در خود دارد.
این محوطه ها آثاری از زندگی غارنشینی را نیز شامل می شوند که توجه بسیاری را به خود جلب کرده اند.
این جاذبه ی طبیعی به عنوان یک پدیده ی جغرافیایی منحصر به فرد به عنوان یکی از جاذبه های ژئوتوریسم در ایران در نظر گرفته شده و به ثبت ملی رسیده است.