صمدی، یدالله (زاده‌ی 1331، مراغه)
 

یدالله صمدی، فعالیت سینمایی‌اش را از سال 1351 به عنوان دستیار کارگردان با فیلم «تختخواب سه‌نفره» ساخته‌ی نصرت کریمی آغاز کرد. او علاوه بر کارگردانی، به عنوان دستیار کارگردان، مجری طرح، فیلمنامه‌نویس و تهیه‌کننده نیز به فعالیت پرداخته‌ است.

او کارگردانی مجموعه‌های «شوق پرواز» (1390-1386) و «هفت‌سین» (1392) و فیلم‌هایی چون «اتوبوس» (1364)، «ایستگاه» (1366)، «آپارتمان شماره ۱۳» (۱۳۶۹)، «دو نفر و نصفی» (1370)، «دمرل» (۱۳۷۲)، «معجزه‌ی خنده» (1375)، «سارای» (۱۳۷۶)، «بانوی من» (۱۳۸۱)، «شهرآشوب» (1384)، «کلانتری غیر انتفاعی» (1387) و «پدر آن دیگری» (۱۳۹۳) را در کارنامه‌ی هنری‌اش دارد.

از جمله دستاوردهای این هنرمند، می‌توان به دریافت سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی برای فیلم «مردی که زیاد می‌دانست» (1363) و سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامه برای «آپارتمان شماره 13» (1369) از جشنواره‌ی فیلم فجر اشاره کرد.

صمدی همچنین به عنوان مدیرعامل خانه‌ی سینما در سال‌های 1380-1377 و رئیس کانون کارگردانان سینمای ایران سابقه‌ی فعالیت دارد. وی در هفدهمین دوره و همچنین در سی‌امین دوره‌ی جشنواره‌ی بین‌المللی فیلم فجر، داوری بخش مسابقه‌ی سینمای ایران را عهده‌دار بوده است.

از مهمترین دستاوردهای یدالله صمدی می‎توان به اعطای نشان درجه یک هنری (معادل دکترا) از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به این کارگردان سینمای ایران نام برد.