عسل بدیعی
بدیعی، عسل (زاده‌ی 19 اردیبهشت 1356، تهران_درگذشت 12 فروردین 1392، تهران)
عسل بدیعی، دانش‌آموخته‌ی علوم تغذیه از دانشگاه آزاد اسلامی است. وی به مدت چهار ترم، در دانشکده‌ی هنر دوره‌های نمایش را گذراند و فعالیت حرفه‌ای خود را از سال 1375 با بازی در فیلم سینمایی «بودن یا نبودن» به کارگردانی کیانوش عیاری آغاز کرد. او با استعدادی که از خود بروز داد، توانست تا به چهره‌ای مطرح در عرصه‌ی هنر تبدیل گردد.
بدیعی، بازی در فیلم‌هایی چون «هفت پرده» (1379)، «از صمیم قلب» (1379)، «شمعی در باد» (1382)، «شیرین» (1387)؛ و مجموعه‌های تلویزیونی نظیر «تا صبح» (1385)، «زمین انسان‌ها» (1389) و «ششمین نفر» (1390)؛ و تله‌فیلم‌های «آبی گاهی آسمان» (1386)، «در فلق بود» (1388)، «نامه‌ای به خواهرم» (1390) و «خانه‌ی پدرم» (1391) را در کارنامه‌ی هنری‌اش دارد.
وی کاندید سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل زن در فیلم «دست‌های آلوده» (1378) از هجدهمین دوره‌ی جشنواره‌ی فیلم فجر (مسابقه سینمای ایران) بوده است.
همچنین بدیعی در یکی از آخرین کارهای خود در تله‌فیلمی با نام «به سلامت بانو» (1391) در نقش زنی به ایفای نقش پرداخت که دچار بیماری غیرقابل درمانی شده و تنها سه هفته بیشتر از عمرش باقی نمانده است.
وی در تاریخ ۱۱ فروردین ۱۳۹۲ به حالت کما رفت و پس از انتقال به بیمارستان لقمان در روز ۱۲ فروردین دچار مرگ مغزی شد. ریه، قلب، دو کلیه و کبد وی در طی روزهای ۱۴ و ۱۵ فروردین به بیماران نیازمند پیوند زده شد. پیکر عسل بدیعی هجده فروردین از روبه‌روی تالار وحدت به سمت بهشت زهرا تشییع شد و در قطعه‌‌ی هنرمندان به خاک سپرده شد. ترانه‌ای نیز با نام «روزهای بی‌عسل» با صدای امیرمسعود و دکلمه‌ی مریم حیدرزاده منتشر شده است.
