فیض‌نوروزی، رضا (زاده‌ی 4 تیر 1330، کرمانشاه)

رضا فیض‌نوروزی، پس از دريافت مدرک تحصیلی ديپلم، در كلاس‌هاي آموزش بازيگری خانه‌ی تئاتر قزوين شركت کرد و تحت سرپرستی رضا محمدی آموزش دید. او در سال 1350 به دانشكده‌ی هنرهای زيبای دانشگاه تهران راه يافت و تحصيلات آكادميک در رشته‌ی بازيگری را آغاز کرد؛ و در سال 1351 دوره‌ی آموزش مربيگری را در كانون پرورش‎فكری كودكان و نوجوانان گذراند و به عنوان مربی در اين مركز به فعاليت پرداخت.

این هنرمند، در سال 1352 به همكاری با تلويزيون پرداخت و سه سال بعد، در سمت بازرس آموزشی تئاتر در کانون پرورش‎فکری کودکان و نوجوانان مشغول به کار شد.

نوروزی برای تکمیل تحصیلاتش به آمریکا سفر کرد و پس از اخذ مدرک کارشناسی‌ ارشد بازیگری و کارگردانی از دانشگاه آریزونا، در سال 1376 به کشور بازگشت و فعالیت هنری‌اش را در ایران از سر گرفت. وی اولین‌بار در مجموعه‌ی «کاکتوس» (1377) ظاهر شد و بازی‌های متفاوت او در مجموعه‌ی «گوهر کمال» (1377) او را به شهرت رساند.

او در فیلم‌هایی نظیر «مومیایی 3» (1378)، «تارزن و تارزان» (۱۳۸۰)، «کلاه‎قرمزی و سروناز» (1381)، «معادله» (۱۳۸۲)، «ده‌رقمی» (1387) و «چارچنگولی» (1387)؛ و مجموعه‌هایی چون «کژدم ۳۳» (1378)، «رؤیای ناتمام» (1382)، «کمربندها را ببندیم» (1383)، «بوی گل‌های وحشی» (1384)، «مرد هزارچهره» (1386)، «مرد دوهزارچهره» (1387)، «سهمی برای دوست» (1390) و «دست بالای دست» (1390)؛ همچنین «قهوه‌ی تلخ» (1390-1389)، «ویلای من» (1391)، «برج آرام» (1392-1391) و «شوخی کردم» (1392) در شبکه‌ی نمایش خانگی به نقش‌آفرینی پرداخته‌ است.