مقدم، سیروس (زاده‌ی 1 دی 1333، آبادان)

سیروس مقدم فارغ‌التحصیل رشته‌ی نقاشی از دانشکده‎ی هنرهای زیباست. وی فعالیت هنری‌اش را از سال 1355 به عنوان دستیار کارگردان و طراح صحنه و لباس در مجموعه‎ی تلویزیونی «دائی‌جان ناپلئون» آغاز کرد. مقدم در سال 1366 در فیلمی از محمدرضا هنرمند با نام «رد پایی بر شن» در سمت منشی صحنه، کار در سینمای حرفه‌ای را تجربه کرد.

او ساخت مجموعه‌های متعددی را در کارنامه‌ی هنری خویش دارد؛ به همین جهت به وی لقب "کارخانه‎ی سریال‌سازی" داده‌اند.

مقدم کارگردانی فیلم‎هایی چون «گرگ‎های گرسنه» (1370)، «شکوه بازگشت» (1371)، «شیخ مفید» (1374) و تله‌فیلم‎هایی نظیر «نیلوفر کبود» (1386)، «کابوس» (1387)، «روز بعد از خوشبختی» (1387)، «لالایی برای بیداری» (1387)، «زمانی برای شخم زدن» (1389) و «زندگی خصوصی امیر» (1389) را در کارنامه‌ی هنری‎اش دارد.

این هنرمند کشورمان مجموعه‌هایی چون «به سوی افتخار» (1377)، «روزهای زندگی» (1378)، «مسافر» (1379)، «پلیس جوان» (1380)، «دریایی‎ها» (1381)، «وکیل» (1381)، «بانویی دیگر» (1383)، «مزرعه‌ی کوچک» (1384)، «ریحانه» (1384)، «نرگس» (1385)، «پرواز در حباب» (1385)، «اغماء» (1386)، «پیامک از دیار باقی» (1387)، «روز حسرت» (1387)، «رستگاران» (1388)، «چاردیواری» (1389)، «زیر هشت» (1389)، «پایتخت 1» (1390-1389)، «تا ثریا» (1390)، «چک برگشتی» (1391)، «دیوار» (1391)، «پایتخت 2» (1392)، «بچه‌های نسبتاً بد» (1392)، «پایتخت 3» (1393)، «مدینه» (1393)، «میکائیل» (1394)، «پایتخت 4» (1394) را کارگردانی کرده است.

الهام غفوری از تهیه‎کنندگان صدا و سیما، همسر این کارگردان برجسته‌‌ی کشورمان است.