به گزارش آی‌فیلم۲، این روزها ویدیوی شعرخوانی یک بانوی شاعر افغانستانی از دل آثار رمضانی سال گذشته، دوباره در فضای مجازی دست‌به‌دست می‌شود و با استقبال گرم پارسی‌گویان همراه شده است. بازتاب تازه این ویدیو، بار دیگر نگاه‌ها را به شبی شاعرانه جلب کرده که در آن شاعران جوان پارسی گو در یک فضای صمیمانه کنار هم نشستند و شعر گفتند.
در آن برنامه ادبی که در ماه مبارک رمضان نشر شد، چهره‌های ادبی برجسته پارسی گو حضور داشتند و هیچ مرزی میان شرکت‌کنندگان احساس نمی‌شد. یکی از داوران نیز از میان اهل ادب افغانستان بود و نقدهای دقیق و سنجیده‌اش بر زیبایی فضا می افزود.
در همین محفل بود که «زهره رسولی»، شاعر توانای هراتی، با صدای آرام اما استوارش، شعرش را خواند؛ شعری که با احساس صمیمی و بیان پرتوانش، نه تنها داوران که بینندگان بسیاری را در همان شب با خود همراه کرد. رسولی که از خردسالی به سرودن و نوشتن پرداخته و سال‌هاست در مشهد بالیده، در این حضور تلویزیونی نشان داد که ذوق و زبان شعر فارسی در هر سه سرزمین، از یک ریشه سیراب می‌شود.
دلیل بازگشت دوباره این ویدیو به جریان توجه کاربران، همان حس مشترکی است که در آن شب ایجاد شد: این‌که شعر، مرز نمی‌شناسد و دل‌های فارسی‌گویان—از هرات و بلخ تا تهران و شیراز و از دوشنبه تا خجند—در یک نغمه می‌تپد.
آی‌فیلم۲ در این گزارش ویژه، ویدیوی شعرخوانی بانو «زهره رسولی» را بازتاب می‌دهد تا بینندگان بار دیگر آن لحظه ناب همدلی و هنر را تجربه کنند؛ لحظه‌ای که گرچه چند ماه از نشرش می‌گذرد، اما همچنان در دل‌ها تازه است.
