به گزارش آی فیلم 2، استاد «ظفر ناظم» زاده ۱۹۴۰ میلادی در شهر قراتکین تاجیکستان است.
استاد ظفر ناظم آوازخوان مردمی تاجیکستان، آثار فولکوریک موسیقی را به زیبایی تمام، اجرا می‌کرد.
وی در سن هجده سالگی وارد عرصه هنر شد و طی مدتی کوتاه حنجره قدرتمند و شیوه خاص آوازخوانی‌اش نام او را شهره آفاق ساخت.
ظفر ناظم در اواخر دهه 1950 فعالیت هنری خود را با همراهی استادانی چون «اکه شریف جوره اف»، «احمد باباقول اف» و «جوره بیک مراد اف» آغاز کرده بود.
وی برای اولین بار در اوایل دهه ۱۹۶۰ مورد توجه عموم قرار گرفت. او آوازها را بر اساس ادبیات کلاسیک تاجیک می‌خواند و نیز کمپوزر توانایی بود. ظفر ناظم به خاطر صدای بم و قدرتمندش در محافل مطبوعاتی به «پاواروتی تاجیک» ملقب شده است.
در همان سال ها ظفر ناظم به بخشی دیگر از سرزمین فرهنگی اش یعنی افغانستان سفر کرد. مردم هنردوست آن دیار نیز از هنر و استعداد او استقبال گرمی داشتند. این سفر برای خود ظفر ناظم هم بسیار بارور و سودمند بود.
وی در جریان دیدارش از افغانستان با چهره‌های برجسته موسیقی آن سامان، به مانند «جلیل زلاند»، «خیال» و «ساربان» آشنا شد و این آشنایی ها بر ذهن و سبک و سیاق او تأثیر عمیقی گذاشت.
ظفر ناظم آن روزها را به یاد آورده و گفته است: در افغانستان به پیشنهاد هنرمند معروف استاد ساربان آهنگ بسیار دلنشین آقای زلاند بر متن «ای ساربان» سعدی شیرازی را در تالارهای کابل و جلال‌آباد خواندم. استقبال مردم از این آهنگ به گونه‌ای بود که آنها با تشویق های پیوسته من را باز روی صحنه می‌خواندند.
ظفر، در سال ۱۹۶۴ به عنوان هنرمند پرافتخار تاجیکستان و در سال ۱۹۷۲ هنرمند شایسته تاجیکستان معرفی شد و همچنان در سال 2009، نشان ستاره رئیس جمهور تاجیکستان به وی اهدا شد.
ناظم، پس از تحمل یک دوره طولانی بیماری، در سال ۲۰۱۰ میلادی، بر اثر سکته مغزی، در شهر دوشنبه درگذشت.
در قسمت فوق، پارچه «من همان عقاب کوهم» را با صدای «ظفر ناظم» می شنویم.
ع ا / ح ح
